Τα ταξίδια είναι ωραία όταν είναι “ταξιδιάρικα”,
ταυτόχρονα και στο μυαλό και στο σώμα.
Και με τις αισθήσεις και με το συναίσθημα.
Όταν έχουν μαζί και τις εικόνες από τοπία και το γέμισμα στην ψυχή από ένα βλέμμα ένα άγγιγμα ένα χαμόγελο ή και ξεκαρδιστικό γέλιο!
Όχι σκέτο ταξίδι . Όχι ταξίδι μεταφοράς και μετακίνησης.
Τέτοιο ταξίδι μεταφοράς κάνει κι η βαλίτσα μου αλλά δε το ξέρει .
Μην κάνεις ταξίδι αν δεν είσαι σίγουρος πως θέλεις πολύ να βρίσκεσαι με το συνταξιδιώτη σου απολαμβάνοντας την παρέα του.
Δεν είναι το μέρος που θα πάμε που θα χαραχτεί στη μνήμη μας. Αλλά το ότι μοιραστήκαμε το ίδια συναισθήματα την ίδια στιγμή, βλέποντας μαζί ένα ηλιοβασίλεμα, ή πίνοντας μια παγωμένη μπύρα κατακαλοκαιρο σε μια αμμουδιά ή εξερευνώντας ένα άγνωστο μονοπάτι δίπλα σε ένα ρυάκι.
Αυτές οι αναμνήσεις, θα συνδεθούν με το συναίσθημα που είχες εκείνη τη στιγμή
και για φαντάσου; Θα είναι σχεδόν το ίδιο συναίσθημα για να μην πω κοινό με αυτό του συνταξιδιώτη σου.
Ας κάνουμε λοιπόν ταξίδια με αυτούς που έχουμε στην καρδιά μας
και ας είμαστε πολύ προσεχτικοί με ποιους επιλέγουμε να δημιουργήσουμε αυτές τις νέες αναμνήσεις στα ταξίδια μας. Ας κάνουμε Ταξίδια που θα χαραχτούν για πάντα στη μνήμη μας, επειδή εκτός απ’ τη βαλίτσα μας πήραμε μαζί και την καρδια μας 
.,
