H τέχνη από μόνη της ως ενασχόληση είναι θεραπευτική. Πολλοί άνθρωποι προκειμένου να αποφορτιστούν από ότι τους πιέζει στην καθημερινότητα τους χρησιμοποιούν ως μέσο την τέχνη.
Όταν η τέχνη αξιοποιείται στην συμβουλευτική, μπορεί να συμβάλλει στην ενίσχυση της ψυχοσωματικής υγείας, την ενδυνάμωση των συναισθηματικών λειτουργιών και την αντιμετώπιση των ενδοψυχικών συγκρούσεων των συμβουλευομένων (Τσέργας, 2014).
Οι θεραπευτικοί στόχοι που τίθενται με την αξιοποίησή της τέχνης στην συμβουλευτική, αποσκοπούν στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας και της κατανόησης των ικανοτήτων του ανθρώπου. Ως επακόλουθο αυτών αναπτύσσεται η αυτογνωσία, η αυτοαντίληψη και η αυτοπεποίθηση του ατόμου.
Άτομα τα οποία δυσκολεύονται να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν λεκτικά η θεραπεία μέσω τέχνης τους βοηθάει είτε σε ατομική συμβουλευτική να εκφράσουν συναισθήματα ή να περιγράψουν εμπειρίες στον Σύμβουλο είτε επίσης σε ομαδική Συμβουλευτική να ενταχτούν σε μια ομάδα αλληλεπιδρώντας – επικοινωνώντας εξω-λεκτικά, με ένα ήπερισσότερα μέλη της ομάδας δια μέσου της τέχνης κι έτσι να αναπτύξουν την επικοινωνιακή τους δεξιότητα
Οι δημιουργικές τέχνες περιλαμβάνουν τη χρήση του χρώματος, την τέχνη, τη μουσική, τις δραστηριότητες, ή την κίνηση για να εκφράσουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές (Rogers, 1993). Σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του ατόμου, είναι η δημιουργικότητα. Η χρησιμοποίηση της Τέχνης είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας. Ο Carl Rogers (1961) δίνει τον ορισμό της ως εξής: “η ανάδειξη, μέσα από τη δράση, ενός νέου μέσου συσχέτισης, που ξεπηδά μέσα από τη μοναδικότητα του ατόμου”.
Επειδή το κάθε άτομο είναι μοναδικό, μέσα από τις διάφορες μορφές τέχνης του δίνεται η δυνατότητα να εκφραστεί ανάλογα και πιο αποδοτικά για το ίδιο. Οι ψυχοθεραπευτές που χρησιμοποιούν τις εκφραστικές τέχνες (εικαστική θεραπεία μουσικοθεραπεία
χοροθεραπεία δραματοθεραπεία) συμπεριλαμβάνουν και ενισχύουν αυτά τα χαρακτηριστικά στο θεραπευτικό πλαίσιο ώστε να προωθήσουν την αυτογνωσία και να ενδυναμωθεί η αποτελεσματική επικοινωνία.
Ωστόσο, η Μουσικοθεραπεία έχει οριστεί από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Μουσικοθεραπείας ως η «επιστημονικά τεκμηριωμένη, επαγγελματική χρήση της μουσικής και των στοιχείων της ως παρέμβαση σε ιατρικά, εκπαιδευτικά και θεραπευτικά πλαίσια με άτομα ή ομάδες που επιθυμούν να αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής τους και να βελτιώσουν τη σωματική, κοινωνική, συναισθηματική και πνευματική τους κατάσταση και υγεία».
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως οι τέχνες μέσα στο θεραπευτικό πλαίσιο ενισχύουν την ψυχοσωματική υγεία ενός ατόμου, αναπτύσσοντας την αίσθηση του εαυτού και της δημιουργικότητας, με το χτίσιμο διαπροσωπικών σχέσεων, και αναπτύσσοντας την αυτογνωσία την ενσυναίσθηση και την επικοινωνία.
